❖ Dayan – Kaktoos ❖

❖ دایان – کاکتوس ❖

من و شب سه تایی بیدار
اونی که جا گذاشتیم صدای گیتار
دیلینگ دیلینگ شاید آروم بشم
طبق معمول با نور کم
مخ لعنتی حس تازه میخواد
یه فرکانس ممتد این مخو داره
هنو گیجم از اتفاق دیشب
دقیقا نمیدونم کی مونده بود پیشم
هنوز سردرد با تصویرای تارش
هنوز سردرگم سر میره رو بالش
من یه کاکتوس تنهام
من کابوس شبام
یه گوشه لش که حس و حالش نبود و
یه نخ سیگار با چش و چال کبود و
تاثیرش از بی خوابیه زیاد
و این فکر و خیالیه که خوب منو…
هنوز سرپام هنوز زندهم
دلگیر از آدمای رندم
اینان که بادی به هر جهتن و
همشون نامردن همشون
یارو خراب بود تعمیرم نمیشد
و هرچی هم که میزد تقریبا نمیمرد
از نصیحت تاثیرم نمیبرد
نه تقدیرم نمی خورد
از شانس یا انتخاب بدم
یاد گرفتم دیگه استفاده نشم
اگه یه کار خوب پیدا کردم
ایندفعه نه دیگه استعفاشو ندم
با پول میتونی آدم بخری
از رو سختیاتم آناً بپری
چن تا چیزو باهم ببری
بی پولی از عالم به دری
من اون آدم اعصاب خرابم
واسه هیچ احدی هم اعصاب ندارم
خیلیا منو عذاب میدادن
یاد گرفتم عذاب ندادم
باهات میبندم یه شرطی
از مرحله پرتی
پشیمونی از رفاقت با هرکی
در حد حرفی
بچگیا با یه نور پرید
بابایی جون داد که تا یه نون خرید
یاد گرفتم اگه بچه ای
بیرون جات نیست و بمون پیش ولی
غریبه ایم اسیره این تعبیر از اون بالام که کسی مارو ندید
بدبین با افکار پلید این همه نوشتم چه اشعاره بدی
بگذریم هنوزم خوبم هنوز آرزوهامو تو هاونگ میکوبم
میدم دست باد میشم همصدا تا عقده هامو تو این آهنگ میخونم
هنوز میدونم چند سالیه که هنوز بیرونم
این یعنی طرد درد یعنی من
من یعنی غم
چند سال دیگشم هنوز همینم
یاد گرفتم آدم باشم نه واسه هر خری که آنن تاشم
زخمی ام ولی هنو وایستادم چون یاد گرفتم آنن پاشم
یاد گرفتم نریم به قدیما به هیچ احمقی اینقدر نیرو ندیم ما
یاد گرفتم با چشمایه خیس این زندگی عادلانه نیست