Armin Zareei – Nostalgia

آرمین زارعی – نوستالژی

سر صبح، جلوی آیینه
سر گیجه، فشارِ خون پایینه
تنها چیزی ، که ازت یادگاری دارم
فقط همین چند تا عکس که داریمه
میزدی داد سر من
تا شروع بشه باز هم باز سر بحث
آخرش هم با همه این ادا هات
قرص هامو میدادی باز سرِ وقت
این رفتار ها جدیده ها
شدی مثل غریبه ها
شدی مثل ندیده ها
عقل از سرت پریده ها
بعد من هیشکی حالت رو نمیپرسه
هیشکی نه اون دلت رو نمیدزده
چقدر مرهم شدم من واسه اون زخم های تو
و تو شدی نمکِ همون غُصه
من بی تو داغونم، بیا و بکن آرومم
مگه کی بود جز من توو اون همه شرایط سختت
کنارت راه اومد
من بی تو داغونم، بیا و بکن آرومم
مگه کی بود جز من توو اون همه شرایط سختت
کنارت راه اومد
من که قلبم، واسه تو میزنه هر دَم
این روز ها پر دردم، چرا رفتار هات سردن
دیگه میرم کلافه و داغون نباش
فراموشت میکنم آروم یواش
آره میرم، تا خیالِ تو راحت باشه
راستی، تبریک به تو مبارک باشه
من بی تو داغونم، بیا و بکن آرومم
مگه کی بود جز من توو اون همه شرایط سختت
کنارت راه اومد
من بی تو داغونم، بیا و بکن آرومم
مگه کی بود جز من توو اون همه شرایط سختت
کنارت راه اومد