Erfan Tahmasbi – Kojaei

عرفان طهماسبی – کجایی

آسمان تاریک و شب تاریک و من تاریکِ تاریکم
از خودم دورم ولی خیلی به رویای تو نزدیکم
تو ولی دور از من و دور از تمامِ دورتر هایی
تو کجایی تو کجایی تو کجایی تو کجایی؟
بی چراغِ شب گرد، کاش چراغت بودم
کلبه ای تاریک نه، نورِ اتاقت بودم
بی چراغِ شب گرد، کاش چراغت بودم
کلبه ای تاریک نه، نورِ اتاقت بودم
ای رویایم، تو بیا تو بیا تو بیا با من
تو کجا تو کجا تو کجا تا من، تو کجا تا من
ای رویایم، تو بیا تو بیا تو بیا با من
تو کجا تو کجا تو کجا تا من، تو کجا تا من
حال من بی تو به سانِ حال یک آواره غمگین است
تو نبودی و ندیدی که دل بیچاره غمگین است
تو ولی دور از من و دور از تمامِ دورتر هایی
تو کجایی تو کجایی تو کجایی تو کجایی؟
بی چراغِ شب گرد، کاش چراغت بودم
کلبه ای تاریک نه، نورِ اتاقت بودم
ای رویایم، تو بیا تو بیا تو بیا با من
تو کجا تو کجا تو کجا تا من، تو کجا تا من
ای رویایم، تو بیا تو بیا تو بیا با من
تو کجا تو کجا تو کجا تا من، تو کجا تا من