Reza Sadeghi – Istgah

رضا صادقی – ایستگاه

تنها موند دلم، رفتم و جا موند دلم
یه گوشه آروم توو خیالت ته دنیا موند دلم
آره من جا موند دلم
آدم ها جا میمونن دور یه میدون
توی ایستگاه، روی نیمکت، کنج خیابون
آدم ها جا میمونن یه شب زیر بارون
یه روزی میرن و جا میمونه دلاشون
خودت نیستی ولی غم توو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزم رو جلو چشم منی
همین که شب چشمام رو میبندم تویی
خودت نیستی ولی غم توو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزم رو جلو چشم منی
همین که شب چشمام رو میبندم تویی
برگردون به خودم، برگردون من رو
نذار توو خیالت سرگردون من رو
نمیبینی مگه بغض لامصبِ
داره میگیره از حنجرم خوندن رو
خودت نیستی ولی غم توو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزم رو جلو چشم منی
همین که شب چشمام رو میبندم تویی
خودت نیستی ولی غم توو چهرم تویی
با هر کی که میگم و میخندم تویی
تموم روزم رو جلو چشم منی
همین که شب چشمام رو میبندم تویی