Erfan Tahmasbi – Khodahafez

عرفان طهماسبی – خداحافظ

در سکوت شب، خانه زد فریاد
اما تو نشنیدی، دل به پایت افتاد
آرزو کردم بعد از تو عاقل نشوم
آشنای من، من غریبم بی تو با خیابان ها
من رفیقم بی تو بعد تو عمراً
من دگر عاشق نشوم
تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ
بغض توو سینه خداحافظ
گمشد در قلبت، عشق بی ثمرم
عشقِ بی خانه، خداحافظ
اشکِ بی شانه، خداحافظ
باز افتاد در کوی غم ها گذرم
چیدی گلم را از باغی
که داشت آلوده ی عشق میشد
شاخه ی عشقت را در قلبم
سوزاندی ولی خشک نمیشد
از تمام آرزوهایم، باغ بی برگ مانده برایم
دور شدی تو برای همیشه
مانده ام باز با غصه هایم
تو رفتی دگر ماه و آیینه خداحافظ
بغض توو سینه خداحافظ
گمشد در قلبت، عشق بی ثمرم
عشقِ بی خانه، خداحافظ
اشکِ بی شانه، خداحافظ
باز افتاد در کوی غم ها گذرم