ایستاده در  نگاه
زنده در مرگیم
غرق در خونیم
در بند ترسم
میخزیم در خود
میلرزیم از تازیانه ها
در آشیانمان
ابرها میبارند اما
آتش ها پاورجایند
تیغ ها میشکافند تن را
زخم ها بی فرجامند
نفس بکش
در این غبار
نفس بکش
من کورم
یا رنگ با خون
چه زیبا قفس ساختیم از میله ها
در سینه ها
آزادی رفت از دیده هامان
در کینه ها
خشکید احساس
خشکید زندگی
خورشید گریست
و ذهن ما باور کرد
زندگی بردگیست
آزادی بردگیست
ذهن ما باور کرد
ذهن ما باور کرد
ذهن ما باور کرد
ذهن ما باور کرد
اینجا آزادی بردگیست
جنگ صلح است
آزادی بردگیست
نادانی تواناییست
ناظر کبیر ما را مینگرد
ناظر کبیر ما را مینگرد